Nepoznate osobe srušile su i odnele, najverovatnije juče, ploču sećanja na nestale novinare koju su novinarska udruženja pet puta do sada postavljala na putu Velika Hoča – Zočište. UNS i DNKiM i Kancelarija za KiM osudili su ovaj incident. Novinari i ovaj put traže od EULEX-a i Kosovske policije da "konačno" počnu da odgovorno rade svoj posao i obaveste javnost šta su preduzeli kako bi bili pronađeni i kažnjeni otmičari novinara. Prethodno su, krajem septembra, nepoznate osobe pokušale da polome spomen ploču nestalim novinarima, a peti put postavljenu na godišnjicu njihovog nestanka i na njoj je, na srpskom i albanskom jeziku pisalo je: "Ovde su 21. avgusta 1998. nestali novinari."
Udruženje novinara Srbije (UNS) i Društvo novinara Kosova i Metohije (DNKiM) još jednom su takođe najoštrije osudili ponovno rušenje ploče na mestu gde su 21. avgusta 1998. godine nestali novinari Radio Prištine Đuro Slavuj i Ranko Perenić.
Skrnavljenje mesta na kom su nestali novinari i rušenje ploče svaki put je prijavljeno policiji, ali počinioci nikada nisu otkriveni, podsetio je i danas UNS.
Kancelarija za KiM: Rušenjem spomenika žrtvama, diže se spomenik otmičarima
"Kome osim zločincima i onima koji dele zločinačke vrednosti može da smeta podsetnik na dvoje nevinih ljudi i jedan nerasvetljeni zločin, i zato ne može biti nikakvog opravdanja za počinioce ali, ni za čitavu albansku javnost na Kosovu i Metohiji koja tradicionalno ostaje nema ovim povodom," i Kancelarija za KiM je reagovala.
Rušenjem spomenika žrtvama otmice "zapravo se diže spomenik otmičarima", a "zločin ustanovljava kao pozitivna društvena vrednost", navodi ova kancelarija u saopštenju, dodajući da svi koji "danas ćute i ništa ne preduzimaju ovim povodom" treba da se zapitaju da li "žele da žive u društvu u kojem je zločin vrlina."
.PNG)
Devet nestalih, otetih i ubijenih novinara sa KiM-a od '98
Novinari Đuro Slavuj i Slavko Perenić su 21. avgusta 1998. godine krenuli ka manastiru Sveti Vrači u Zočište da urade prilog o povratku otetih monaha. Prema podacima porodica, poslednji put su viđeni u Velikoj Hoči, u prepodnevnim satima, odakle su, međutim, greškom krenuli ka Orahovcu, koji je u to vreme bio pod kontrolom Oslobodilačke vojske Kosova. Oni se od tada vode kao nestali, a nije pronađen ni automobil kojim su putovali. Do danas porodice nestalih novinara nemaju nikakve zvanične informacije o njihovoj sudbini.
Pored Slavuja i Perenića nisu rasvetljene ni druge otmice i ubistva novinara na KiM-u:
Ljubomir Knežević, novinar prištinskog "Jedinstva" i dopisnik "Politike" – otet 6. maja 1999. godine kod Vučitrna u podnožju planine Ćićavica.
Aleksandar Simović, novinar i prevodilac – nestao 21. avgusta 1999. godine u Prištini. Deo posmrtnih ostataka Simovića pronađen je u selu Obrinje kod Glogovca.
Marjan Melonaši, novinar srpske redakcije Radio Kosova – nestao je 9. septembra 2000. godine u Prištini.
Momir Stokuća, fotoreporter – ubijen je 21. septembra 1999. godine, u porodičnoj kući u centru Prištine.
Milo Buljević, medijski radnik – otet je 25. juna 1999. godine, nedaleko od izbegličkog centra u Prištini.
Među ubijenim novinarima na Kosovu i Metohiji su i novinari lista Bota Sot – Bekim Kastrati, ubijen 2001. godine, kao i Bardilj Ajeti ubijen 2005. godine.
Preuzimanje i objavljivanje tekstova sa portala KoSSev nije dozvoljeno bez navođenja izvora. Hvala na poštovanju etike novinarske profesije.
